Elif Aydoğdu Ağatekin/Elif Aydogdu Agatekin "Kapanmak, Kararmak, Kırılmak Ve Kopmak "

"Kapanmak, Kararmak, Kırılmak Ve Kopmak"

Sanatçı ile yapılan röportajda ‘Kapanmak, Kararmak, Kırılmak ve Kopmak’ çalışmasını şöyle anlatmıştır:

“Kapanmak, Kararmak, Kırılmak ve Kopmak Yüreği acıtan bir iç sesin fısıltısını her geçen gün daha çok duyduğu ve duyulanın da sessiz bir çaresizliğe dönüştüğü günlerde, daha açık bir ifadeyle türban krizinin aşılmaya çalışıldığı 2010 yılında kadınlar için oluşturduğum bir düzenlemedir. Bu düzenlemeyle, toplumsal bir dönüşümün ince dengelerini tartan terazide, hoyratlıkların, kabalıkların, itiş kakışların arasında yok olanlara, kopup gidenlere ve kaybedilenlere dikkat çekmeye, baskılar, çaresizlikler içinde yaşanan travmatik edinimlerle yüzleşmeye (Hızlan, 2011) çalışmıştım. Her biri eşit ve küp biçimde kesilmiş ve raku pişirimi yapılmış atık oluklu refrakter parçalardan oluşturan duvarı; kapanan, kapandıkça kararan, karardıkça kırılganlaşan ve kopan bir yapıda, Türk toplumumun içine düştüğü kutuplaşmayı vurgulamak için örmüştüm.”¹

Resim 1. Elif Aydoğdu Ağatekin, 2010, “Kapanmak, Kararmak, Kırılmak ve Kopmak”, Atık Refrakter Raku, 41x110x11 cm.

1Seha Nur Karataş, Elif Aydoğdu Ağatekin, Röportaj, 09.12.2016.

“Kapanmak, Kararmak, Kirilmak Ve Kopmak”/“Closing, Darken, Breaking and Break Off”

In the interview with the artist ‘Closing, Darken, Breaking and Break Off’ work described as follows:

“In the days when the inner hurting whisper of heart be heard more and more every day, and the senses turn into a silent helplessness, ‘Closing, Darken, Breaking and Break Off” work, more clearly, is an arrangement I made for women in 2010 who are trying to overcome the turban crisis.

With this arrangement, I tried to face the traumatic acquisitions that lived in oppression, despair, attention to the disappearance of the rudeness, the rudeness, the rudeness, the disappearances and the lost, which weighed the fine balances of a social transformation. With this arrangement, in the scale, which weighs the fine balances of a social transformation, I tried to face (Faster, 2011) traumatized acquisitions in repressions, oppressions, despairs, attention to those who have disappeared between coarseness, rudeness, thrusts. I built the wall that is made of waste corrugated refractory pieces, each of which is cut in equal cubes and raku-fired to emphasize the polarization that falls into the Turkish society in a structure that closes and disappears, becomes cloudy and fragile.”¹

Picture 1. Elif Aydogdu Agatekin, 2010, “Kapanmak, Kararmak, Kirilmak Ve Kopmak” Waste Refrakter Raku, 41x110x11 cm.

1Seha Nur Karatas, Elif Aydogdu Agatekin, Interview, 09.12.2016.