Elif Uras "Seramik Yapan Kadınlar"/“Potterymakers”

Seramik Yapan Kadınlar

2014’te ürettiği bu çalışma, 2016’da Galerist’te açılan ‘Hayal Meyal’ sergisinde yer almıştır. Sergi metni için Ahu Antmen’in hazırladığı yazıda, sergideki çalışmaların her birinin birbiriyle bağlantılı ve ilişkili olduğu ifade edilebilir.

“(...)Uras, toplumsal hassasiyetlerinin, sanatsal hassasiyetlerin önüne geçmesine izin vermiyor, sanat yapmakla ilgileniyor. Görselliği fikirleri illüstre etmek için kullanmıyor, illüstrasyon, dekorasyon, süsleme, bunlar, simgesel birer dil ve görsel kod olarak Elif Uras’ın sanatının anlam katmanlarına ekleniyor. El emeği de öyle: Boyayla dokunurcasına emek yoğun bir süreçte gerçekleştirdiği büyük ebatlı resimleri ve heykelleri, sanat ve zanaat arasındaki ilişkiyi hem içeren, hem düşündüren bir boyuta sahip. Geleneksel sanatlar şemsiyesi altında düşünebileceğimiz üretim biçimlerinin yalnızca turistikleşerek varlığını sürdürmeye mahkum olmadığını düşündüren yapıtlarında çini işçiliğiyle graffitiyi, ince fırçayla pistoleyi bir araya getiren sanatçı, gündelik olanla sanatsal olan, ya da sanat ve tasarım arasındaki kültürel ayrımların sorgulanmasına dair pencereler de açıyor. Pek çok yapıtını İznik Vakfı’nda çalışarak gerçekleştiren Uras’ın bedensel biçimler verdiği heykelleri ayrıca, kendi deyimiyle, “bir geleneği alt etmesinin, sekülerleştirmesinin kendine has bir yolu.” Uras, İznik vazolarını, hem biçimsel olarak hem yüzeydeki süsleme itibarıyla cinsiyete ve cinselliğe büründürüyor, soyut bir dili tersyüz ediyor, yeni anlamlara kavuşmasını sağlıyor. Görünümlerinin ötesinde, üretim süreciyle de İznik’te bugün bir geleneği canlandırmaya çalışan atölyelerde geleneksel cinsiyet rollerinin değişerek çoğunlukla kadın emeğinin istihdam edilmekte oluşuna dikkat çekiyor olmaları da bu yapıtların önemli bir özelliği.”¹

Bu çalışma, İznik Vakfı’nda üretim yapan kadınların görünür kılındığı; çininin geçmişte ‘erkek’ üretimi olmasına karşın günümüzde ağırlıklı olarak kadınlar tarafından yapılıyor olması, Uras’ın değinmek istediği bir konu olarak ifade edilebilmektedir. Kadın vücudu baz alınarak ve sır altı dekor uygulamasıya oluşturulmuştur.

Resim 1. Elif Uras, 2014, “Seramik Yapan Kadınlar”, Sıraltı Dekorlu Çini, 75x40 cm.

1Ahu Antmen, “AVM Rüyalarından Hamile Gezintilere: Elif Uras’ın sanatında modernliğin görünümleri ve yeni kadınlar”, Galerist Katalog, İstanbul, 2016.

 “Potterymakers”

This work, which was produced in 2014, took place in 'Hayal Meyal' exhibition in Galerist in 2016. In the article written by Ahu Antmen for the exhibition text, it can be stated that each of the works in the exhibition are related to each other.

“(…) Uras does not allow her social sensitivities to overcome her artistic sensitivities, she is interested in making art. She does not use visuality to illustrate her ideas, illustrations, decorations, ornaments, these are added to the meaning layers of Elif Uras' art as symbolic language and visual code. Also her hand labor; the large-scale paintings and sculptures that she painted in her labor intensive process with the paint touching have a dimension that includes both the relation between art and craft. In her works, which suggest that the forms of production we can think of under the traditional arts umbrella are not condemned only to remain touristy, artist who combines tile workmanship with graffiti, fine brush and pistol opens windows for the one which is artistic and daily or for questioning the cultural divide between art and design. Sculptures given by bodily forms of Uras, who has accomplished many works in İznik Foundation, in her words, are “A unique way of secularizing and overthrowing a tradition”. Uras makes İznik vases appear according to gender and sexually, both formally and in terms of ornamentation on the surface, and reverse an abstract language, makes it come up with new meanings. Beyond their appearance, at the workshops in Iznik trying to revive a tradition today, the fact that traditional gender roles are changing and often employ women's labor is an important feature of these works.¹

The fact that this study shows that the women who produce in İznik Foundation are made visible; although it is a 'man' production in the past, nowadays it is predominantly made by women can be expressed as a subject that Uras wants to address. It is based on the female body and underglaze decor practice.

Picture 1. Elif Uras, 2014, "Ceramic Maker Women", Underglaze Painted Stonepaste, 75x40 cm

1Ahu Antmen, “AVM Ruyalarindan Hamile Gezintilere: Elif Uras’in Sanatinda Modernligin gorunumleri ve yeni kadinlar”, Galerist Catalog, Istanbul, 2016.